| OCR Text |
Show IS' A vn 17G Tussenbroelt, 5th Avenue DEUT AH-NEDERLAND- ER THE ONLY DUTCH NEWSPAPER IN THE, 10de Jaargang INTER-MOUNTAI- N STATES. Donderdag, 13 September 1923. Het Voortkomen van het Boek van Mormon. Hetgeen Geleerd Wordt van de Eerste Engelen Bezoeken aan Joseph. Door President Cha rles W. Penrose. in beeldschrift waren besohre-ve- n ; dat zich daarbij een instrument bevond, hetwelk door den Engel genoemd werd, Urim en Thummum, door welke de op de platen gegrafeerd, konden worden vertaald. Hij toonde Jozef in een visioen aan, waar die waren verborgen en zeide hem, dat hij door de macht g Gods dat groote werk van zou volbrengen. Hij zeide hem, dat indien hij getrouw aan zijn werk zou zijn, zijn naam voor goed en slecht over de wereld, bij alle volkeren had ontvangen, de bekend zou worden. Verder van dien tijd met haalde hij een aantal schriftuur-lijk- e een nederige en onderworpen teksten uit het oude en her-dach- ver-talin- ge-hee- le onder-vinding- over-denkend- e, snel-hei- e. nieuwe testament aan, in met het werk der Laatste Dagen, hetwelk de jongehng Jozef was aangewezen te begin-neToen hij zijn boodschap voleindigd had begon het licht te verdwijnen, en het wezen dat n gesproken had scheen op te totdat hij in een kolom van licht in de hemelen werd d ver-ban- n. stij-ge- opge-nome- Spoedig daarop werd de mani-festatherhaald. De vroegere aankondigingen en Het Nut van Tegenstand. Door President Heber J. Grant ngeveer honderd jaar gele-de- n had in de stad Manchester, Staat New York, een der meest buitengewone voorvallen in de geschiedenis der wereld plaats, hetwelk nu door de Heiligen der Laatste Dagen op haar eerste eeuw van bestaan wordt t. Den 21sten September van het jaar 1823, werd Jozef Smith Jr., die naderhand profeet, ziener, openbaarder en president van de Kerk van Jezus Christus werd, en die reeds in het vroege voorjaar van 1820 een glorierijke heilige manifes-iati- e erkenning zijner nalatigheid in het dienen van den Heere terwijl hij op zijn bed kg, na Qp zijne knieen in gebed zijne ziel te hebben uitgestort, God zijn fouten bekennend en om zegen en leiding smeekende, door de aanwezigheid van een gestadig sterker wordend licht d opgeschrikt, dat met groote in helderheid toenam totdat hij in het midden daarvan, de voile figuur van een man Zijne voeten stonden Hummer 24 onderrichtin-ge- Iedere stap die door den Profeet Joseph Smith werd gedaan tot voortzetting van het werk met betrekking tot de oprioh-tin- g der Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, werd eerst een zaak van gebod gemaakt. Van den tijd af dat hij den raad van Jakobus aannam en naar het bosch giug en zijn eerste visioen had toen hem gezegd werd te luiste-re- n naar de woorden van den geliefden Zoon des Vaders, Jezus Christus tot den tijd van zijn dood, in iedere voorgeno-meliandeling, vroeg hij met volharding Goddelijke leiding door gebed. Toen omtrent drie en een half jaar waren verstre-kesedert het eerste visioen, gevoelde hij dat het voor hem tijd was verder te weten wat de wil des Heeren was met betrekking tot het werk dat hij moest verrichten. Hij herinnerde zioh wederom zijn manier om d te bekomen en ging tot den Heere, zooals hij deed toen hij de belofte van Jakobus toetste. Hij ging met bekeering in zijn hart, vreezende dat hij verkeerd k had gedaan gedurende het van drie jaren en beleed dat hij in eenige verzoeking was geleid en een neiging had tot lichtzinnigheid en een verlangen om met vroolijk orngeng ,e bbberi, lietgeen niet in overeenstem-min- g was met het karakter dat iemand volgens zijn gedachten moot bezitten, die zooals hij door God was geroepen. n wijs-hei- n. ie n tijd-per- werden den tweed en keer op eenigen afstand boven den vloer, zijn hoofd en hals waren gegeven, met bijgevoegde ontbloot en zijn lichaam was betreffende de door met eene kleeding van hem te volgen wijze. Moroni witheid ; hij sprak hem verdween als op den eersten keer en verscheen voor de denje aan, hem bij zijn naam zichzelf bekend makende maal, alles weder herhalende en als Moroni, een Nephietisch nog meer bevelen omtrent de profeet uit vroegere eeuwen, plichten die de jonge man zou doch nu, een verrezen wezen, hebben te vervullen, bekend magekomen als een 'boodschapper kende, met ibeloften van groote des Allerhoogsten. In het eerst zegeningen als hij trouw zijne was Jozef bevreesd, dat evenwel roeping zou betrachten. Later ontmoette de jongen, verdween, waarna hij aandach-ti- g naar de woorden van den Jozef, den Boodschapper op de plaats door hem beschreven ; Engel des Heeren luisterde. de waar over was wachter de hij de aarde verwijderde Hij kist verborg boeken der Nephietische profe-te- die de steenen die bestaan hadden Vanaf waarin hij de platen, de Urim ie en Thummum en de borstplaat den tijd toen Lehi en zijne van Jeruzalem emigreerde, waarin deze gezet waren, Doch toen hij deze ongeveer 600 jaar voor Christus, en die een nieuwe kolonie sticht-te- n wilde opnemen werd hem dat hij nog niet in een op het vaste land van Ame-rik- a. staat van lichaam en Hij zeide, dat de tijd boeken die geest was, om het werk dat hem was, dat zouden was opgelegd te volbrengen, dat weder voortgebracht worden tot voordeel en zaligheid pas zou gebeuren nadat hij vier van het Huis Israels; dat die opvolgende jaren deze plaats bestonden als metalen platen en (Vervolg op biz. 3) be-de- kt ge-too- nd de noe-men- . Zich veroordeeld gevoelende, smeekte hij ernstig en met een is vast voornemen tot God om en dat hij zou weten hoe hij tegenover den Heere stond. Zijne gebeden waren werkelijk gesprekken met den Heere en kwamen van het hart, zooals altijd met gebeden het geval moet zijn. Terwijl hij biddende was, had een van de wonderbaarlijkste manifes-tatie- s van dezen tijd plaats. De engel Moroni verscheen aan hem, zeggende, dat hij van God gezonden was. Hij verklaarde niet alleen waar de platen van het Boek van Mormon verborgen waren, toonende ze aan Jo ver-giffen- n, ko-lon- al-d- us d, seph in een visioen, maar haalde verschillende belangrijke aan, door vroegere profeten gesproken, die de grondslag waren voor de oprich-tinder Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen op aarde, en die spoedig vervuld zouden worden. De wonderbare belofte werd geschrif-tuurplaats- g maakt, dat het Priesterschap zou worden, dat een boek verborgen was, dat een verslag gaf van de vroegere van dit land, dat het de volheid bevatte van het Evan-geli- e zooals dat door den aan de vroegere bewo-newas gegeven, en dat spoeZalig-mak- er rs dig groote oordeelen over de aarde zouden komen. Door President worden als die worden geopen-baarmaar wij moeten de les herinneren uit het leven van Joseph, dat alvorens de wil van God onder de menschen geschie-de- n kan, er eerst een bereidma-kin- g moet zijn van hen door wie het werk gedaan moet worden. Zijn wij gewillig de opoffering te maken die ons die bereidma-kin- g schenken zal? De Heere is gewillig en verlangeude dat Zijn werk groeien zal. Hij ver-landat wij Hem in het gebed zullen zoeken en ons zullen om hetgeen te verrichten dat Hij ons heeft gegeven om te doen. En de profeet heeft ons een wonderbaar voorbeeld gegeven in dit opzicht. Hij vroeg den Heere wat te doen, De Heere zeide het hem, en toen ging hij getrouw voort om zijn d; gt - fon-dame- nt 'den--enge- l wen-sche- g aan-gewe- beant-woord- en ns Ten-slot- te d nood-zakelij- En God zeide: Laat ons menschen maken, naar ons beeld, naar onze gelijkenis; en dat zij heerschappij hebben over de der zee, en over het des kernels, en over het vee, en over de geheele aartie, en over al het kruipend gedierte, dat op de aarde kruipt. En God schiep den mensch naar Zijn beeld, naar het beeld Gods schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij ze. En God zegende ze, en zeide tot hen: Weest vruchtbaar en vermenlg-vuldigt- , en vervult de aarde en onderwerpt ze. vis-sch- en ke Godde-lijkhe- id slecht s groeien onder voortdu-rend- e moeite en strijd. De wet van tegenstelling Is toepasselijk op de aarde, en al-lwat daarop geschapen Is. De mensch zelve is een twee-ledi- g wezen, onderdanig aan den een of ander der tw'ee krachten, die voortdurend om de heerEen dezer schappij strijden. twee strijdige invloeden streeft voortdurend om den mensch naar hooger idealen te leiden; de ander oefent tegenoverge-stelde- n invloed uit. In tegenes en van den profeet leert ons, dat wanneer hij wijsheid verlangde en een taak te verrichten. Alle doeleinden des Heeren begrip aangaande het werk waartoe hij geroepen was, hij groeien, zooals het met vruchten den Heere door het gdbed zocht; het geval is. De menschen kun-ne- n en verder dat het werk des Heedie niet doen groeien, de ren en het leggen van het Heere is het die dat doet, maar niet de handelingen van de mensch kan zioh in het mideen oogenblik waren, naar van den van de gebeurtenissen plaat-se- n een groei door den Heere die de doeleinden des Heeen dat de profeet met ren bevorderen. De resultaten het werk moest ontwikkelen. van ons leven zijn voomamelijk Als een bewijs daarvan hebben zaken van oorzaak en gevolg. wij eerst het hemelscke visioen, De vruchten van het Koninkrijk gevolgd door eenige jaren van van God moeten gekweekt worondervinding ; dan het bezoek den, zooals dit met alle vruchten vnr. More. 4. met de an gereebtigheid het gftval Is: zekere belofte aangaande de Wij moeten wrel bedenken, dat openbaring van het Priester- wij onze plicht in dit opzicht schap en de komst van Elia, om niet hebben gedaan, want wij de sleutelen te geven voor de weten hoe het te doen. De tijd n zaligheid van de levenden en die wij gebruiken met het vruchde voor en en opeuba-rinde verder dooden; hopen van de verborgen platen ten der gerechtighedd, moet worden tot het van het Boek van Mormon ; dan aan de voorwaarden vier jaren van onderricht alvo-redeze platen overhandigd van hun groei. Deze voonvaar werden; dan bijna drie jaren den zijn, zooals met den profeet' het geval was, Goddelijke lei- -, eerdat zij vertaald werden. werd het Priesterschap ding door gebed, gehoorzaam-heiaan den wil en de geboden hersteld, de Kerk georganiseerd, de sleutelen van vergadering jvan (tod, ernstig werk, en van onze zijde voor het werden gegeven en andere voor verricht verkrijgen van hetgeen waar-- . dingen de oprichting van het ,,wonder-baarlij-k Ivoor wrij bidden. De Kerk van Jezus Christus werk en wonder dat van de Heiligen der Laatste Daspoedig zoude voortkomen. Sommigen van ons denken dat gen is een bewijs van de van de hemelsche boodhet werk des Heeren sneller voortgang moet maken, dat de schap aan den profeet Joseph vooraemens uitgevoerd moeten (Slot volgt op biz. 2) De geheele loopbaan Anthony W. Ivins. In het eerste onmiddelijke gebod door den Heere aan den mensch, die hij geschapen had, gegeven, ligt de verwachting van een tegenstand opgesloten. Onderwerpen is overwinnen, en stelling met den dag, waarvan het licht voor onze gezondheid, die ons zoo veel waard is, zoo noodzakelijk is, is de nacht, wiens schaduwen een gevoel van tot duurzame onderwerping neerslachtigheid brengen, een brengen, hetzij door meerdere tijd waarin de machten des schijnen te heerschen. In kracht, of daarover te heerschen door vriendelijkheid, overreding tegenstelling met de opgerulmd-hei- d en zegen van zonneschijn of andere zachte wijze, doch door welke middelen dan ook tot hebben we wolken en onweer. stand gebracht, is onderwerpen Terwijl in het genot van gezondtot geheele onderworpenheid heid, en in onze tijdelijke behoef-tevoorzien, met niets om ons brengen. Dat datgene waarop de han- geluk of vrede te bederven, wij daarentegen door ziekte dling verricht zou worden daarmede in strijd zoude zijn of ongeluk neergeworpen woris duidelijk, anderzins zou er den, onze lichamen vermageren, niets zijn om te onderwerpen. en in een ellendigen toestand De Heere zeide weder tot en zorg zijn, gelijk als Job, toen hem alles was ontnomen. Wij Adam: houden van en hechten aan het Dewijl gij geluisterd hebt leven, verafscliuwen en worste-le- n naar de atom lT.ver vrouw van dien boom gegeten hebt, tegen den dood; doch ten daar ik u gebood, zeggende: spijt van onzen tegenstand, weGij zult daarvan niet eten, zoo ten wij dat hij eens tot ons en zij het aardrijk om uwentwille onze dat geliefden komen zal vervloekt, en met smart zult gij daarvan eten alle de dagen uws do oogen waaruit de intelligeu-ti- e Gods straalde eens dof zullevens ; ook zal het u doornen en distelen voortbrengen, en gij len worden, de lippen die van zult het kruid des velds eten; Iiefde en n hoop spreken in het zweet uws aanschijns zult har-te- n en de zullen worden, gij brood eten. die met de gevoelens van Doornen en distelen; schade-lijk- e en vertrouwen klop-ten- , kruidon en planten zijn de eens tot stilstand zullen spontane voortbrengseleu der worden gebracht. aarde. In den algemeenen regel Waarom zijn wij in deze webrengen ze geen vruchten voort Waarom die des menschen houger kunnen reld van contrasten? worstelen voortdurende dat om stof ijn stillen; geen goed en kwaad, tusschen lichaam mede te dekken. Indien wat dat meest gewenscht is en gewenschte planten bestaan, wat trachten te ontloo-pewe dat waar de kennis des menschen ons voortdurend maar dat niet is aangewrend, wordt door ? deze slechte en waardelooze vervolgt e Ilct antwoord zal in het kruiden en struiken een nummer worden opgeno-men- . strijd tegen hen die, zoo zij bestaan, duis-tern- is n kun-ne- n . toege-slote- tus-sch- en n, vol-gen- einde-looz- aange-bonde- d n, zomlaarslmrt rukking kwam over de smartvolle ook al voor eenige oogenblikken bittere smart was geweken en de spade op zijn schouder, vatte verslagen van van den weder aangcuo-metrekken het hart ook het bittere van bet verlies zijner weldadige tranen rolden over de hand van den jongen en ijlde begon voorbij. Zij genas en zoon. te Tit de armeu des hoorbaar vader ouden Do de den hadden Men naar vonden alle harten gade moeten gevoelen; grafsteenen zijn ingevallen wangen. port. stortte herinnerin-gethans hij zich in die zijner kon het hem de links rechts trokken in zuchten aanzien en laatste troost dat hare en sterkte klojipell. opnieuw troost HET LAATSTE GRAF. buiten zich.elven en als verloren leven-di- g des liemels zoon was de andere kind bekommerd aandaeht verloren in gade, het aan Waarlijk, al hun wien ge niet; zijn zijn belangen Hern, zij nu zijn en is wedorgevonden ; liij was dnikte hij duarna den verbaas-de- n dachteu doorkruisten biddend leerden toevertrouwen. hij gevoelde zich gemoed was neergedaald. gemaakt 3) (Slot) Een licht geruisch wekte hem hoofd; vermoedens, die hij niet dood en is weder levend geworknaap in de armen. Zoo waren zes jaren vervlo-gen- , thans weder wonderbaar getroost. het deze eer En Ilotseling echter lioudt hi i Wei beefden zijn leden onder de in dit oogenblik vut zijn gedach- waagde uit te spreken, deden den. nog zonder dat het geriugste Ilet gevolg van zulk een leven van weer twee liem omvatten voorwaarts ten moeitevol En ziel lintclen. stil; zijn ong valt op de op. zijn Ilij zag op en was, dat de meester den aangaande den verdwenene inspanning van zijn de zoon ; bevende selireden. een de met arinen maar van het de lijkkist, en ziju armen vallen wevreugde werknian uit zijn dienst vernomen werd. Daar klopte ijverig ijlende hij grnef werk, gesfalte ging zwemmende in der slap neder. tranen bet het luid slant voordat Een met hut. die oude hem aan en niet de rustte tot voort dear de toen was eenmaal En aan knaap, hij plot dood nog ontsloeg. het zaelit en ,.Ook zij heeft u vergeven", oosr zette hem Toen Het schreden naderde. klonk was. vriendclijke weenen seheurde tegemoet, en verdwenen. Wat haastige klcine oj) hij der zijne graf gerecd woning seling wat zegt de grijsaard, die dee snelle en k des aaneezielit vaders en en was betrad in den kleinszoon. de de toen hand e ook van Andreas, moeder zeventig-jarigzijde de zijn drempel hij zijn jammerendo betrekkingen Wat wilt gij, Andreas? r in lievige gemoedsbewegimr de er nu volgde is met geen pen te vurandering begrijpt ; ..lot baren in een diep nadenken. deden, langen tijd konden zij zijde van den nog ouderen laatsten ademtuelit beel't zij oer de de oude. over dour opeiule, viol zijn oog op besehrijven. kwam niets van hem te weten komen. vroeg ziju gelaat weg. Den diep ongelukki-gesmeekt smart u gelieden en niet getwijfeld u vader! leeen mar. ; teliuis der do ..Vergeving Grootvacler, spoedig jongen diepe zoon nog eenmaal in dit uitdrukkiug gestalte vail Eindelijk zeide een zeker gerucht boven to zullen terusr' inden. dat hij dienst genomen had als vel! weder te zien was haar droevige beelden uit vervlogcn komen, riep de kleine in groo- die snikkendc bij de lijkkist lag de teruggekoerde. daar-voo- r De vader antwoordt niet, maar moeder heeft ge- neergeknield, terwijl dc schoon-dochte- r ,,God zij in eeuwigheid matroos en reeds lang naar Ame-rik- a niet vergund. Zij was echter in dagen gingen aan zijn ziel voor- te beweging; 'Willem. in dit in een boek der kamer de beide groote tranen, die riep er is een geprezen! onder zeil was gegaan. Grootvader, zegd. het vaste vertrouwen heengegaan, bij eu na een lange pauzo vreemde man gekomen en die weenende baar gelaat Ih baren oogenblik uit zijne oogen parel-de- n ,,Moeders celled is verhoord ; Wat de ouders en bijzonder de dat zij hem in den hemel zou zich zijn lippen. en als bemelsebe dauwdrop-pe- n God heeft mij om Christus wil jonge gade hieronder leden, laat want zij had te veel 0, kon ik hier mijn Willem heeft mij gekust, en nu schriet voorsehoot verborg. leven ligt en en den zich niet besclirijven. moeder bad ook. schreit fluisterde Ik hij, bij, Voor de gebeden, dan dat het anders zou begraven, Neen, zijn voorgevoel op bet brandend voorhoofd vergeven. Een treurig laatste scheen de slag te zwaar; kunnen zijn. Stillo tranen vlo-te- de zekerheid hebben hern boven weet niet wat dat te beduiden goeden grijsaard niet bedrogen ; des zoons vielen, waren welspre-kende- r ach ter mij; ontzettendo gevolgen er droeg mijn zondig bestaan, maar dan alle woorden: Ach, heeft, daarom kom, grootva- daar v6or hem ligt zijn veelgc-liefd- e zij werd doodelijk ziek, zoodat aan haar sterfbed; toch was te zullen wederviiulen. do meer dan overvloedige genade de geneesheer zeer bezorgd was het als iemand, die maar voor goede God! ik verdien het miju der! en veelbewccndo Willem; volgde een lange pauzo in lui-d- o Gods heeft mij uit deu diepen de voor haar leven. In hare heete korten De grijsaard was geheel oor. ternauwernood zijn blijven omarming, belialve tijd afscheid neemt, toen kind hier beneden weder te zien, e En blij-dkoortsen was het steeds de naam de grijsaard haar de oogen vreemde hem fluisterde nu snikken der jonge vrouw, afgrond gored. knieen en nauwelijks kan ik zeggen: nog dragen; man, blikken zich voor hem Maa en van haren eclitgenoot, die haar aan en die van heeft de wil liij had waarlijk als matroos been, angstige hij verrassing greep geschiede! Heere, Uw . over de lippen kwam, terwijl de deed hem naar adem hijgen. van den kleiuen Andreas, die van dienst genomen, doch het sehip De storm mocht boven zijn Heere, om Jezus wil smeek ik geweend? Met een snelheid, die men zijn Toen echter het luid geween van dit alles niets begreep, verstoor-d- strandde, toen het bijna het doel grijze ouders bij afwisseling aan grijs hoofd onafgebroken zijn het U, erbarm U over mijn arm de in deze pleclitige der reis bereikt had. Niet dan haar bed zaten en haar met half verlamde leden nimmer zou den knielende veranderde geen geluid klaaglied zingen, in zijn hart kind. ver- meeste zorg verpleegden. was het stil geworden. nad hij (Slot volgt op biz. 4) 'Opnieuw zweeg hij, maar de toegeselireven hebben, wierp hij woorden, die een verbroken en stilte. Een glans van blijde Do engel des doods ging FEUILLETOII. dit-ma- open-liaarde- va-der- .s n ver-moed- it onge-lukkig- elf-jari- ver-zon- va-de- n n zwij-gend- o id e . A |
