OCR Text |
Show UTAH-NEDERLAND-ER THE ONLY DUTCH NEWSPAPER IN THF. 10de Jaargang Luchtvaartconf erentie. Na verschillende zittingen is door de luehtvaartconferentie den voorzitter, den heer Ch. met een Schoenfeld, gesloten gedele-geerdde aan dank woord van der deelnemende landen. De conferentie kwam tot verschillende conclusies, die de mogelijk-heitot instelling eener postver-bindin- g door gebruikmaking van het luehtverkeer (tevens dienst-baa- r te maken aan het vervoer van passagiers en goederen) naderbij hebben gebracht. en d ze-k- : f STATES. Een KerstgToet van Koningin Wilhelmina. Er is veel stof tot dankbaar-hei- d in onzen grooten, doch moeilijken tijd. Een verheffen-d- e zin van eenheid en saamhoo-righei- d treedt ons tegemoet, waardeering en samen-werkiop velerlei gebied valt waar te nemen, naarmate de nooddruft stijgt wordt de licfde Overvloediger. Krachtig doer d de behoefte tot nadenken, tot zich gevoelen; er wordt 'eel, er wordt vurig gebeden. Men kan zich geen grooter de denken aan tegenstelling heilsbelofte Clods en het leed en de smart, waaronder thans de wereld gebukt gaat. Docli nooit schitterde ons het licht dier ontfermende liefde helder-de- r tegen dan op dit feest van onzen Ileiland; immcrs ook ora de eiiende te dragen, waarvan wij op dit oogenblik getuige zijn, aan. nam Ilij onze gestaltenis de door Gelijk het landschap, zich zon met licht overgoten, baadt in de weelde van rust en van kalmte, zoo straalt op het hart, dat zich voor Hem ontsluit, vrede en blijdschap af zoo vaak Christus liefde het beschijnt. Hiervan jubelt het' Engelen-he- ir op Bethlehems velden. IIet kindeke Jezusheeft te al len tijde veel vertrouwen Het vraagt dit nog steeds. Aan ons de fiere moed net dit te sehenken. Laten wij met de Herders gaan in het ge bed naar de kribbe, naar het kruis met al onze nooden en vragen. Tot tenslotte ons vra-ge- n verstomt en ons gebed en geloof overgaan in aanbidding. WILHELMINA. ng ge-be- eeu-wig- De tram in huis. De veetram, komende van de Bossche markt in de richting is te Ylijmen Waalwijk, en reed het huis van bak-kW. binnen. Yoor een groot gedeelte stortte dit in. Veewa-gen- s kantelden om, waardoor het verkeer door de Akkerstraat werd afgesneden. stand bieden. Waarom, vroeg hij zich af, ,,zou ik zooveel van mijn vriendeu gevaar en dood zien trotseeren voor ons vader-lanzonder mijn zwakke hulp te sehenken? Op die vraag kon een liefhebbende vader en Een stoi'm woedde. De sneeuw viel met verblindende kracht, terwijl de noorden wind zijn met sneeuw bedekte vleugelen met kracht bewoog. Waar een al boom, theining of huis een was, hoopte de sneeuw een minnende moeder geen zich op. Het weer was zooals geven. En daarom had het in den winter verwacht kan Tom dienst genomen. worden ; maar de avond was De dag van afscheid w'as zoodanig, dat een gezellige droevig geweest. Maar de Milmet een vroolijk vuurtje, lers waren vrome menschen, in het hart van den mensch met overeenstemming met het licht dankbaarlieid en blijdschap en het verstand dat bun deel Toen daarom tenslotte was. De woning van John Miller een besluit genomen was, werd was echter niet de verblijf-plaa- ts van vreugde op dezen Kerstavond. Een vuurtje brandde wel in de haard, maar1 toch heerschte er geen vroolijke d, ont-spoor- d er hin-derpa- ant-woo- rd wo-nin- g, Schijndoedrevolvers. Namens den Minister van Justice is de aandaeht der Burge-meestegevestigd op de adver-tentie- s van de N.Y. Blausiegel G. m. b. Hummer 38 Het Kerstfeest van John Miller. BERICHTEN Het was Kerstavond. I N Donderdag, 20 December 1923. NEDERLANDSCHE ' INTER-MOUNTAI- ver-vuld- e. II. Stuttgert, waarin e schijndoodrevolvers met de n worden aangc-bodeaanbeveling a f 5 per stuk. Aangezien deze wapenen in Nederland niet gewenscht zijn, is waakzaamheid stemming. Op tafel waren er geboden. goede dingen om te eten, maar niets was aangeraakt. Mrs. Een pseude-luitenanvan Miller, een mooie vrouw Do inspeeteur van politie te middelbaren leeftyd, had liaar sehil-de- r Zeist heeft een gelaat in hare handen verbor-ge- n uit Utrecht aangehouden en weende. Haar echtge-nohet zat onverschillig in een wegens onbevoegd dragen van de uniform van een luite-na- nt armstoel en tuurde in het vuur der cavalerie en overtra- zonder schijnbaar op iets acht Een te geven. ding van de Wapenwet. Zijn oogen waren zonder uitdrukking. op den pseudo-luitenagevon-deZijn twee van stonden stil. Hij scheen beleenbriefje nieuwe violen doet vermoeden, als verlamd te zijn. Op den dat de luitenantsuniform moge-lij- vloer lag een open brief, die uit voorgenomen oplichting zijn handen was gevallen. Zoo moest vergemakkelijken. De nu en dan zuchtte hij. alsof hij een poging deed een last af te bleek bovendien aangehoudene gesignaleerd in het Politieblad. werpen, die hem als de nacht-merrbezwaarae. Maar 'nij Het Strandhotel op Schiermonni-koo- g. kon niets anders doen dan p 0 God! In dien meldt Uit Schiermonnikoog lag 'al zijn pijn en smart opgesloten. men aan het N. v. h. De storm heeft opnieuw het De oudste zoon van John Strandhotel vreeselijk geteisterd. Miller, Tom genaamd, een fraaie De helft van de groote jongeling van negen-tie- n serre is nu reeds naar beneden jaren, was naar het vertrokken. Ilij had gestort, en de verwoestingen zouden zeker nog grooteren om het als zijn plicht beschouwd, vang hebben aangenomen, wan-ne- er aan den oproep van zijn koning niet het neerstortende puin en land gehoor te geven. Zijn een tijdelijke borstwering had ouders wilden eerst geen geven. Hij was te gevormd tegen de woedende waren genoeg ande-reEr jong. Ook aan de begin t nu Hij was niet noodig. De het verval te komen, want de oorlog zou spoedig over zijn. speelsche jeugd behoeft nu de Maar Tom wilde niet overge-liaal- d worden. Hij beminde zijn ruiten niet meer te ontzien, die toch ter eeniger tijd zullen wor ouders. Maar het scheen alsof macht den verbrijzeld, en gebruikt ze een onwederstaanbare nu reeds voor een zeer geschikt liem naar het leger trok. Hij kon dat gevoel geen weder- mikpunt. noo-dig- en zij dat volmaakte De badplaats Echternach vertrouwen zouden bezitten dat rust en vrede geeft. ,,Niet (Luxemburg). Deze hij vele Hollanders goed mijn wil, aldus besloot hij, maar Uw wil geschiede ; waar-o- p bekendo badplaats gaat een groote uitbreiding tegemoet. Er zijn een ernstig ,,Amen was door die hen naast geuit namelijk 5 bronnen ontdekt, hem geknield waren. Tom was volgens rapporten van vermediei-naa- l den volgenden dag vertrokken. schillende deskundigen Er was een ledige plaats in water levereu, welker die woning. naar de proeen uelke John Miller was minder sprnakzaam dan gewoon-lij- men den lautsten tijd, onder conHet leven scheen niet zoo trols van verschillende doktoren als vroeger. De zon scheen niet genomen heeft, ver boven de meer als voorheen. Het voedsel thans bekende bronnen van smaakte niet meer zoo lekker. badplaatsen als Vital, enz., Zoo waar is het, dat zelfs in gaat. Het water der bronnen wordt in flessidien erkoeht. terwijl tageven, wel-k- binnen, liehtten het stoffelijk oversehot van ceil patient uit de doodkist, legden k het op een banr en sloegen daar-nde kist kort en klein. Oorzaak van deze grove e was het feit, dat de lijkkist, besmet was, dat wil zeggen, geleverd was door een. firma, welke bij de staking was verns hiernit zouten en pastilles betrokken. vervaardigd zulleu worden. In de omgeving van do bron-ne- n De haven van Antwerpen vocruil In verband met het zmkeu van wordt cen nieuw Kurhaus, een theehuis, ul.smcde verseliil-lende- , de Itussisehe Sovjetregeering met elkaar verbondeii naar een en vuor Imre selie-pebadluiizen gebouwd, terwijl een Belei'-chIieeft de rehearing heel groot wandelpark in de hesloten de aau liemanning vail de hadgasten tot rust en de Sovjetsehepen, welke verpoozing is. zullen aandoen. het pasvisum liiet meer te w f Vergrooting der luchtvloot. Dit liesluit werd geno-me- n Mussolini heeft een hezoek oj aandringeii van Mr. van aan het van Cauwelaert. den vliegveld burgemecster Ciampiuo. van Antwerpen, die in een interDaar heeft de bekende view met een Antwcrpseh jourpremier een rede nalist, naar de ..X. It. Crt. waar liij o.m. het meldt, de meening zou hebben zeide: uitgedrukt, dat niet langer meer Ik weet niet of de toekomstige mag worden gewaelit met het oorlog gevoerd zal worden in del organisei-revan den ltelgisehen . ' Y .J of -I Ucllt, Cp ilr-ud. Xio moeten echter afwachten wat de Als andere naties zullen doen. de anderen zich wapenen in de n deze wereld de toestand van lucht dan zal Italie dit ook doen. in onze geest omgeving traditiesjop Dejschitterende zichtbaar wordt. Mrs. Miller door Italie, staan verrichtte haar huiswerk met in do harten der Italiaan-.seli- e moeite, en zoo nu en dan, wan-nevliegeniers. Op 31 October zij aan haar afwezigen hebben 300 vliegmaehines boven haar zoon werd herinnerd Rome gedemonstreerd zonder dat beveling aan wien zij van haar zich eenig incident heeft door eigen leven had gegeven Yolgend jaar zulleu dit hetgeen hij gedragen had, door 1000 zijn. Wij zijn dit er zeker de boeken die hij had gelezen, Om deze aan ons zelf verplicht. door de' portretten die hij lueht-politirechtvaardi-ge- n te had en de verschillende heeft men slcchts dc kaart kleinigheden waaraan hij zoo wereld op te slaan en van de gohecht was, rolde een traan zal zien dat Italie nooit men Want langs haar wangen. kan hebben vliegmaehines ooil die ,,De moedigste strijd om zich to verdedigen. was gestreden, waar en Til verschillende Europeesclm Zal ik u zeggen landen worden de luehtvloteu wanneer? biz. vergroot. 4) (Vervolg op n. e Ant-werp- ltel-gie- o n -- n: uit-roe- bet gezin te zamen geroepen en het hoofd van het gezin las N.: ont-staa- g, er recli-terhan- d; voor-gedaa- onuit-sprekelij- ke ver-zame- ld g ne-d- er en John Miller bad, zooals hij nog nimmer had gebeden, om sterkte, opdat hij en zijn geliefden zich in de handen van den Almachtige konden over- - de de oude vrouw over haar hulpeloosheid. Beklaag me maar niet, zei het oudje zonnig en blij, me maar niet, want God is goed. Is God goed? vroeg David Is God goed? Dat zou bitter. zoo niet zeggen als je voelt je wat je mist, als je de ellende ziet in je eigen land, onder de kleinen, als je hoort van de gruweleu van den oorlog in andere landen. Is het toch eigen-lij- k dat we geen spotbeeld Kerstmis vieren en zingen van Vrede op aarde, in de men-sche- u te ag een welbehagen? zei grootmoeder met overtuiging, het is geen spotbeeld, kind, maar zuivere Wij kunnen Gods doen niet naspeuren. Zie je, ik herinner me nog toen ik een klein meisje was, en ik moest leeren teekenen, dat het mij de ergste inspanning kostte pre-cimijn naald in het bedoelde gaatje te krijgen. Telkens prik-t- e ik in een ander, keerde ik mijn teekenlap om, dan wist ik weer niet waar ik wezen Nee, es v 1 lueht-vaartgebi- ed ver-tre- k. n. tI ou-ze- uit den Bijbel: De Heer der heirseharen is met ons; de God Jakobs is ons een hoog Psalm 46:8. Aan uwe zijden zullen er duizend vallen, en tien duizend aan uwe tot u zal bet uiet Psalm 91:7. En nog vele andere schriftuurplaatsen las hij. Een gevoel van vrede en blijdschap had bunne zielen vervuld, toen die woorden van troost gelezen waren. En toen knielden zij ld n, he Itali--aansch- e ie stuk-geleze- han-(lelw- ije he en ,,be-kla- a an-der- ot en het water daarop neuriede een zoet wijsje. Grootmoeder zat voor het raam in den leunstoel, tussclien VREDE OP AARDE! (Een verhaal uit oorlogsdagen.) de bloemen stond haar glaasje melk en op het tafeltje voor Door Johanna Breevoort. haar lag haar oude Bijbel, vol bladwijzertjes. 2) Daar heb je nu wel aan geDavid huiverde even in den daan, mn jongen, zei de oude natten, kouden nevel. t Leek vrouw met blije, daukbare stem. hem toe, dat heel zijn bestaan Mn kleindochtertje is naar in nevelen was gehuld en de de kerk, ik hou nu maar kerk toekomst voor de menschheid met me zelven alleen. Hoe gaat n er bij. Hoe zou er licht het je? en ruimte en helderheid Nou, somber genoeg, zei de en zonnenschijn in de plaats jonge man, terwijl hij jas en van de donkere treumis? hoed aan den kapstok hing, reeds somber genoeg. De klokken ihadden Nog zoo bedroefd over het lang opgeliouden te luiden, toen David stilhield voor het kleine meisje? Ook dat, ook dat, grootmoehuisje in de dorpsstraat. Ach-te- r David ging bij de oude de fleurige bloemen en plan-je- s der. vrien-delijkop e vrouw zitten, de ellebogen zag hij het zonnige, hou-dingezicht van grootmoe-de- r de knieen, in zijn vaste en haar hand, die hem wanneer hij ontstemd was of zich ongeluk-ki- g outevreden dat hij de deur maar of voelde. moest. deed David opendraaien het en stond weldra in een Een klein poosje praatten zij klein, net vertrekje, kraakzin-delij- k tweeen over allerlei dingen, het en warm. Het koper aan weer, zijn ouders, zijn gestor-ve- n de ouderwetsche kachel glom meisje, en David beklaag- In een der Ziekeuhuizen te Cork drongen twee namelijk mannen en een vrouw de e lieil-krae- en FEUILLETOII. Een pijnlijk incident. Te Dork (lerlaiul) lieersehte een staking van begrafenis-bedie-nareDeze staking nu gaf tot een jiijnlijk incident aanleiding. d, t. nt EUROPEESCHE BERICHTEN Mn oudste dochtertje, Evas volk uit. Ik had niets te kla-govan het den achterkant en welvaart mocht ik behouden, moeder, integendeel, Wij zien bet patroon nu ik maar deel. Indien greep de ziekte eu niet. Maar God ziet bet wel geluk was mijn ik was leven was zoo overspanning mij aan. Weken en werkt zijn Raad uit. blijven verloren voor gegaan, lag ik bulpeloos, mijn huishou-de- n eeuwig David zweeg, niet begrijpend, aanzien-lijk- e in lust ik in slechts verliep, en mijn mans zahad stilie De verbitterd. hing ken aanzien en in eer en buiten kleine gingen achteruit, zoo het dingen, wat. vertrekje meisje, tobde maar dat hij een frauduleus wereld. van Grootde in zelf de God dat Dus u bedoelt, leege dorpsstraat. Maar wat gebeurt or nu? baukroet sloeg. Mijn arme man in al dat ooriogsgebeuren is, moeder vouwde biddend de ban-dezon blijkbaar op woorden, God komt me tegen. Ik stuur ring de gevangenis in. Dat riep David wrevelig. Diar lag ik nu eenzaam, met vind ik wreed en gruwelijk. Dat die zij zeggen moest tot den mijn lieve kind uit met mijn toe die laat en mijn zwakke kind, zonder mid-dkindermeisje, is geen vrede op aarde. Is er jongen man naast haar. blaast van bestaan, dat zei oude mn dochtortje de op Lieve jongen, overgegeven vrede op aarde? ging hij ontkind e aau een aan een armoe en sehande. Ik dat zal Ik vrouw eindelijk. trompetje je stemd voort. toen grootmoeder-tjschijnbaar verslagen zweeg. mijn levensgeschiedenis eens in toebehoort dat kinkhoest heeft. schreide overvloedig hitlere en sebaam-t- e. ,,Bestaat er vrede? Ileerscht het kort vertellen. Misschien is Reeds denzelfdeu nacht hoest tranen van opstaml Ilet waren de donkere damijn kind.ie ook on nog geen niet overal het recht van den dat uuttig voor je. Ik was een jong, mooi, vroo-lij- k drie dagen later hoesten zij gen voor Kerstmis. Ik verweet sterkste? meisje, dat in haar jeugd allemaal. Ik breng een win- alien menschen mijn lijden en Ja, kind, het recht van den testerkste regeert. Maar het is de wereld en de zonde volop ter door vol zorg on ellende, stond met gebalde vuisten schreide ik een waakte nacht aan nacht bij gen mijn Sehepper op, de Sterke, die in de eeuwigheid diende, en ik trouwde met vol zelfmede woont. jonkman,die even onbezorgd on mijn lievelingen, een voor een dan weer tranen bren-geten ik ik. moest als Een vier er was lijden. Dus God is de schuldige. wereldsch grave tijd aan. ,,Toon lirak Kerstmis Dat was lijden, jongen." God doet het alles? lang gaf God me over aan het door een dat i dochtertje, vrouw oude booze de De van Mij vau stem en God maakt den vrede mijn goeddunken de naar mee schept het kwaad. Hij, de hart. Ik kreeg vijf kinderen, stokte even. ,,Ik deed als jij buurmeis.je genomen was, zong mijn mans zaken gelukten jongen, stond tegen God op en Heer, doet al deze dingen, we hadden geld on gaf Hem de scbuld van bet van Yrede op aarde. de oude vrouw eerbie-diIk keerde mij in mijn En toch is God nooit goed. Ik had volkomen genoeg kwaad. En mijn kindermeisje uit. naar den wand en vloek-t- e, deur do de auteur van het kwade. Dat aan mijn man en kinderen on joeg ik natuurlijk zoo dicp was ik gezonken, is voor ons nu als het gewir-jva- r God kon ik missen. Ja, ik spot-t- e Ik beet op den stok net als de die niet (Wordt vervolgd) . Hem, en lachte met op en hond Hem vaak zag van kleurige draadjes aan Zijn den stok wierp. moest. Zoo tobde ik voort, tot de juffrouw mijn eindelijk pre-cien dat nam naaldje handje in het gaatje bracht. De juffrouw kende en het patroon en den arbeid; ik, ongeoefend n, bor-duurs- es ach-teru- it, n, el n. won-derba- g. bit-terhe- id |